Viktorijansko doba, odnosno doba vladavine kraljice Viktorije (1837-1901) nad Ujedinjenim Kraljevstvom možemo povezati s često korištenim pojmom u današnjem društvu – viktorijanski moral. Naime, riječ je o skupu moralnih normi koje određuju strogi društveni kodeks ponašanja. Bitno je naglasiti da je to doba velikih kontradiktornosti što nam govori činjenica da usprkos težnji čovjeka ka očuvanju svog dostojanstva i ugleda koje proizlazi iz ideologije o seksualnoj suzdržanosti, prostitucija je bila jako zastupljena.
Jedna od tih kontradiktornosti je i odnos prema gejevima i lezbejkama. Na početku tog doba homoseksualnost nije bila izričito zakonom zabranjena sve do 1885. kada je Henry Labouchere donio zakon po kom je homoseksualni muški čin kazneno djelo. Po ovome zakonu suđeno je čak tri puta poznatom irskom piscu Oscaru Wildeu i presuđene su mu dvije godine zatvora. Nakon odslužene kazne Wilde, napušten od prijatelja, razveden, djeca su mu bila oduzeta te u bankrotu, bio je prognan u Francusku u kojoj nedugo zatim i umire u samoći.
Njegovu sudbinu i osudu od društva nisu doživljavale lezbejke. U to doba, lezbejski seksualni čin nije bio protuzakonit. U tome se ogleda još jedna od kontradiktornosti, naime kraljica Viktorija nije vjerovala da one postoje. Usprkos svim zabranama, u Londonu je još uvijek bilo prisutno ilegalno tržište gdje su se mogli iznajmiti muškarci, pa čak i dječaci za seksualne usluge sa muškarcima. Tomu svjedoči skandal u Londonu poznat pod imenom The Cleveland Street scandal. Riječ je o bordelu koji je policija otkrila, a čiji su korisnici bili aristokrate zbog kojih je policija na kraju zataškala skandal da bi zaštitila njihova imena od društvenog izopćenja. Mnogi doktori u to doba su proglasili homoseksualnost bolešću.
Krajem 19. vijeka psiholog Henry Havelock Ellis objavio je istraživanje o homoseksualnosti proučavajući osamdeset parova, a zaključak njegovog rada bio je da homoseksualno ponašanje nije bolest, nije zločin te da je to nepromjenjiv dio ljudske prirode. Njegovo djelo je podleglo kritici javnosti i proglašeno isuviše razvratnim i neprihvatljivim.
Labouchereov zakon o kažnjivosti homoseksualaca je ostao na snazi do 1967. i smatra se da je on glavni uzrok mržnje prema homoseksualcima u Velikoj Britaniji.
Piše Mia Bajić
