Labris – organizacija za lezbejska ljudska prava je danas u Novom Sadu u prostorijama Nezavisnog društva novinara Vojvodine, predstavila rezultate monitoringa sprovođenja preporuka Vijeća Evrope koje se tiču zabrane diskriminacije na osnovu seksualne orijentacije i rodnog identiteta
Na konferenciji je Gayten-LGBT, centar za promociju LGBTIQ prava, predstavio i Model zakona o rodnom identitetu kojim se regulišu prava trans* osoba.
Tokom 2012. i 2013. godine Labris – organizacija za lezbejska ljudska prava je uz podršku ILGA Europe (međunarodne gej i lezbejske asocijacije) je vršila monitoring sprovođenja preporuka Vijeća Evrope koje se tiču zabrane diskriminacije na osnovu seksualne orijentacije i rodnog identiteta. (Recommendation CM/Rec (2010) 5.)
Dragana Todorović, ispred Labtrisa, govorila je o tome kako su institucije odgovarale na upitnike koje im je dostavila organizacija Labris, koja institucija je najviše uradila i gdje nije bilo gotovo nikakvog napretka. Preporuke, proces monitoringa i prvi rezultati bili su predstavljeni i tokom 2012. godine u Beogradu i Novom Sadu. Tokom 2013. godine monitoring je nastavljen i izveštaj ažuriran u odnosu na nove informacije kao što je npr. uvođenje instituta zločin iz mržnje u postojeći krivični zakonik Srbije.
Operativni tekst Preporuke sadrži četiri glavna zahtjeva: pregled postojećih mjera da bi se eliminisala bilo kakva diskriminacija na temelju seksualne orijentacije ili rodnog identiteta, uvođenje efektivnih mjera za borbu protiv te vrste diskriminacije, osiguravanje da žrtve imaju pristup efektivnim pravnim lijekovima i osiguravanje da je Preporuka prevedena i rasprostranjena u najvećoj mogućoj mjeri. Takođe se zahtjeva da se države članice vode principima i mjerama sadržanim u dopuni Preporuke.
Iako se Srbija obavezala da će promovisati, poštovati i ojačavati prava LGBT zajednice, ratifikacijom mnogih međunarodnih dogovora i dokumenata, i usvajanjem mnogih sektoralnih, nacionalnih zakona koji bi trebalo da štite prava LGBT osoba, ovi zakoni se u praksi ne sprovode adekvatno. Zakoni u kojima se eksplicitno spominju seksualna orijentacija i/ili rodni identitet su opšti Zakon o zabrani diskriminacije, Zakon o radu, Zakon o visokom obrazovanju, Zakon o javnom informisanju, Zakon o radiodifuziji, Zakon o mladima, amandmani i dopune Zakona o zdravstvenom osiguranju i socijalnoj sigurnosti, i Zakon o amandmanima i dopunama Krivičnog zakona.
Postoji nedostatak sistemskog pristupa u praćenju efektivnosti i unapređenja odredbi u postojećim antidiskriminacionim zakonima i podzakonskim aktima, kao i u analizi onoga što bi moglo biti urađeno u drugim sferama, koje nisu direktno pokrivene postojećim zakonima, uključujući i nedostatak istraživanja i državnih statistika o slučajevima diskriminacije i nasilja na temelju seksualne orijentacije ili rodnog identiteta.
Postoje dokazi koji ukazuju na to da državne vlasti nisu u stanju da se efikasno nose s nasiljem i prijetnjama nasiljem bilo uslijed nedostatka kapaciteta, bilo zbog nedostatka političke volje. Iako relativno adekvatan zakonski okvir i zakonski lijekovi za žrtve postoje, ne primjenjuju se efikasno. Dokazi ukazuju na to da LGBT osobe često odbijaju da prijavljuju incidente zbog straha od dalje viktimizacije, a i ako odluče da prijave incident, često se događa da sud ne inicira nikakvu zakonsku akciju ili odloži završavanje ovakvih slučajeva. Iako postoje dobri primjeri efikasnosti policijskog i sudskog rada, retki su.
Srbija je tek nedavno počela da promoviše i primjenjuje CMCE Preporuku, što je rezultat njenog učešća u LGBT projektu Vijeća Evrope, zajedno s Albanijom, Italijom, Crnom Gorom, Latvijom i Poljskom. Ovo je značajan pozitivan signal da je Srbija voljna da implementira CMCE Preporuku ozbiljno, kako CMCE Preporuka sačinjava glavni okvir za LGBT projekat, koji pored ostalih aktivnosti, uključuju i razvoj i implementaciju akcionog plana.
Izvor: Labris
