Izvor: XXZ Magazin
Foto: Advocate
Nedavno je na portalu Advocate osvanula serija fotografija, te pitanje: „Poznajete li osobe na ovim slikama?“ Naime, radi se o prizorima sa jednog gej vjenčanja koje se dogodilo daleke 1957. godine.
Upoređivanje identiteta uglavnom predstavlja drugu fazu u oslobađanju od autohomofobije, a u ovoj fazi osoba prihvata mogućnost da je homoseksualne orijentacije, te svoje emocije i misli upoređuje sa hetero standardima okoline. Pojedinac/ka tako može da se nađe u situaciji da žali za onim što navodno ne može da ima ako je gej (na primjer brak i/ili djecu), ali počinje da prihvata implikacije koje nosi nedominantan seksualni identitet u homofobnom društvu. Osoba može da prihvati da je gej, ali i da nastavi podražavanje heteroseksualnosti u javnosti, tješeći se da je “sve to samo privremeno” ili da “sam se zaljubio/la u osobu a ne spol”. Od samootuđenja, koje se osjeća prije ove faze, prelazi se na izolaciju od okoline. Moguće je oplakivanje vlastite sudbine i svega što se gubi u društvu ako niste heteroseksualni. Ono što pomaže u ovoj fazi jeste da se pojedinac/ka informiše o LGBTIQ tematici, te napravi prve korake u upoznavanju sa drugim gejevima i lezbejkama.
Tokom posljednje tri decenije dogodilo se mnogo toga što utiče na to da proces oslobađanja od autohomofobije traje kraće, pa je došlo i do pravnog priznavanja istospolnih zajednica u Evropi, a počev od 1989. godine i prvim registrovanim partnerstvima u Danskoj, pa preko uvođenja istospolnih brakova u Holandiji 2001. godine, te sve do drugih momenata koji su važni za ovo pitanje, uključujući i onaj iz maja 2018, a po kojem će i Crna Gora uskoro da legalizuje istospolne brakove. Brak između dvije istospolne osobe je tema koja uvijek podiže mnogo prašine, te se najčešće govori o podražavanju heteronormativnih odnosa, iako tu nema nikakvog imitiranja, brak je isti za sve ali i različit za svakog, budući da smo i sami različiti, različito se vezujemo i ostvarujemo različite odnose, ali bi trebalo da imamo ista prava (i obaveze).
Fotografije s početka teksta svjedoče o tome da su želje za priznavanjem oduvijek postojale, pa je zbog toga važno da se anonimni svatovi, te glavni junaci pomenutog venčanja identifikuju, a kako bi se ispričala priča koja stoji iza događaja. Ovaj djelić zaboravljene istorije se do sada nalazio u arhivi fondacije ONE u Los Anđelesu, a oni koji tragaju za izgubljenim herojima gej braka su svoju priču podijelili na web-sajtu OurOneStory.com, a u kojoj se govori o onome što se do sada saznalo o nepoznatim mladoženjama, te fotografijama koje su prvi put razvijene u jednoj radnji u Philadephiji. Na njima se nalaze prizori sa ceremonije sklapanja istospolnog braka, a koja je uključivala i razmjenu prstenja, svjedoke, matičara, prvi poljubac, prvi ples, otvaranje poklona, tortu, te sve ostalo što ide uz vjenčanje. Vlasnik foto-radnje koja je bila zadužena za razvijanje fotografija u to vrijeme označio ih je kao neprikladne, te odbio da ih vrati mladom bračnom paru, ali je ipak odlučio da ih sačuva, tako da nisu završile na smetljištu ionako siromašne LGBTIQ historije.
Fotografije su pronađene 60 godina kasnije, a originali se čuvaju u ONE fondaciji i Wilcox arhivi u Philadelphiji. Nepoznate mladoženje su danas vjerovatno u osamdesetim ili devedesetim godinama života, a među fotografisanim svatovima je mnogo lica koja se dobro vide i koja bi, u slučaju da se jave, mogla da pomognu da se razriješi misterija, te povrati izgubljeni dio prošlosti.
